மகிழ்வும் நன்றிகளும்

இன்று நான் சந்தோசமாக உணருகின்றேன். வலையுலகில் திரு குடுகுடுப்பையாரின் கல்லூரி அனுபவங்களைப் படித்த நான், பிடுங்க ஆணி இல்லாததால் நானும் ஒரு வலைப்பதிவை ஆரம்பித்து, எத்தனை அடிச்சாலும் வலிக்காத மாதிரி வடிவேலு சொன்ன மாதிரி நடக்கலாம் என்று ஆரம்பித்தேன். பின்னால் வலையுலகில் பல நண்பர்கள் ஆதரவு கிடைக்க ஊக்கமும் பெற்றேன். முகம் தெரியா சகோதரிகளின் ஆதரவு இன்னமும் ஒரு கூடுதல் ஊக்கமாக அமைய எழுத ஆரம்பித்தேன். எதிலும் வித்தியாசமாக செய்யவேண்டும் என்ற நினைப்பில் உள்ள நான் அதுபோல எழுதவும் ஆரம்பித்தேன்.

முதலில் சுசி என்னை அண்ணா என்று அழைத்து ஆனந்தப் படுத்தினார். மேனகா சத்தியா என் சமையல் பதிவுகளை ஊக்கப் படுத்தினார். பின் சந்தன முல்லை சகோதரி எனக்கு விருது அளித்து எனது மகிழ்வை ஆரம்பித்து வைத்தார். அடுத்த சில தினங்களில் குடுகுடுப்பை என்னை எதோ எழுதுகின்றேன் என்று ஒத்துக் கொண்டு அறிமுகம் செய்தார். நானும் யாரைப் பார்த்து எழுத ஆரம்பித்தனோ அவரின் அறிமுகம் கிடைத்ததில், வசிட்டன் வாயால் பிரம்ம ரிஷி பட்டம் கிடைத்தாற் போன்று மகிழ்வு அடைந்தேன். கடந்த 16.10.09 அன்று எனது கவிதையான இவளும் ஒரு கற்புக்கரசியை தமிழிஷ் வலையுலகம் தன் முதன்மைப் பக்கத்தில் வெளியிட்டு என்னை சிறப்பித்தது. மிக்க மகிழ்வடைந்தேன்.

இந்த தருனத்தில் உங்கள் அனைவருக்கும் எனது மிக்க நன்றிகளை தெரியப் படுத்திக் கொள்கின்றேன்(கொல்கிறேன்). நன்றி................நன்றி.

பின் குறிப்பு: எனது எல்லா பதிவுகளையும்(கொடுமைகளையும்) பெறுமையாக படித்து பின்னூட்டமும் இட்ட வால்பையனுக்கு நான் மிகவும் கடமைப் பட்டுள்ளேன். அவரின் வலி நீங்க ஒரு ஸ்பெசல் நன்றி. வலை அமைத்த முருகுவிற்கு ஒரு வடை பிளஸ் நன்றி.