ஒப்புதல் வாக்குமூலம் - பதின்ம வயது தொடர்

எங்க ஊடு ரொம்ப சிறிசு ஆனாலும், எங்க குடும்பம் ரொம்ப பெரிசுங்க. நாலு அண்ணா, மூன்று அக்கா, என நாந்தான் எல்லாருக்கும் ரொம்ப பிரியமான கடைக்குட்டிங்க. எனக்குத் தம்பி, தங்கைகள் கிடையாது. ஆனா நான் பழகிய வெளிவுலகில் எனக்கு ஏகப்பட்ட தம்பிகளும்,அதைவீட அதிகமா தங்கைகளும் இருக்காங்க.அனு,லாவன்யா, தமிழ்ச் செல்வி,கவிதா,ஜாய்க்கவிதா,காஞ்சனா,லதா,அலம்ஸ் என்னும் அலமேலு, மகி, பால சித்ரா,பாரதி என இந்த லிஸ்ட் ரொம்ப நீளமானது. சமிபத்தில் வந்த தங்கைகள்(பதிவர்கள்), சுசி,சித்ரா,திவ்யாஹரி என முடிவில்லாத அன்புப் பயணமிது. என்னை சுசி இரண்டு தொடர்களில்(பிடித்தது,பிடிக்க்காதது மற்றும் போக்குவரத்து)மாட்டி விட்டு, என் செல்லத் தங்கை என நிருபித்தார். நான் மட்டும் என்ன அன்பில் கொறைச்சலான்னு கேட்டுத் திவ்யாத் தங்கையும் என்னை ஏடாகூடமான பதின்ம தொடரில் மாட்டி விட்டார். என்ன பண்றது தங்கை சொல் தட்டா அண்ணனாக, வழக்கம் போல நம்ம பாஷையில் பதிவைப் போட்டறலாம்னு முடிவு பண்ணீட்டேன்.

ஆனா பாருங்க அதுல ஒரு சிக்கல் என்னன்னா இது பதின்ம வயது, உண்மையைச் சொன்னா ரெண்டும் கெட்டான் வயசு, இதுல எல்லாருக்கும் குட் டச், பேட் டச் இருக்கும். ஆனா நம்ம பதிவர்கள் எல்லார் பதின்ம வயதுப் பதிவுகளைப் பேய்ப் பாருங்க, மாம்பழம் பறிச்சேன், கொடுக்காய்ப் புளியங்காய் சாப்பிட்டேன்னு பூசி மொழுகி இருப்பார்கள். ஏன்னா அவங்க எல்லாம் உத்தம புத்திரர்கள் வழி வந்தவர்கள். நாமளும் அதுபோல போடலான்னு பார்த்தா நிறைய அனுவப் பதிவுகளைப் போட்டு,நிறைய விஷயங்களைச் சொல்லி விட்டேன். இரண்டாவது,பெரிசா உண்மைகளைச் சொல்பவன் பித்தன்னு சொல்லி ஒரு கேப்சன் வேற தலைப்புல போட்டு இருக்கேன். அதுனால அதுல சொல்லாத சில விஷயங்களை(உண்மைகளை), இங்கன போட்டு உடைக்கலான்னு முடிவு பண்ணிட்டேன். இலைமறைகாயாய் இருந்தாலும் புரிஞ்சுக்கிறதுல நீங்கதான் கில்லாடி ஆச்சே.எனது இளம் வயதுக் கதைகள் எல்லாம் இன்பமும், நல்ல உறவுகளும் கலர்ந்தவை.சோகம் என்றால் படிப்பும்,மார்க்கும்தான்.இந்த கதைகளைச் சொல்ல ஒரு பதிவு பத்தாது.பல பதிவுகளைப் போட வேண்டும்.அதில் சுவாஸ்யமானது மட்டும் சொல்லி, எதுக்கும் ஒரு ரெண்டு பதிவுல முடிக்க முயச்சிக்கின்றேன்.

எனக்கு நிறைய பெண் தோழிகள்தான்,விளையாட்டுத் தோழிகள். நாலாப்பு படிக்கும் போதே நாலு தோழிகள், கருணா, வெங்கி,மகி மற்றும் சித்ராதான் என் விளையாட்டுத் தோழிகள். இன்னமும் இவர்களில் இருவர் என் தோழிகள்தான். ஒரு முறை நான் இவர்களுடன் தெருவில் சிறுனீர் கழிக்கும் போது, "அய்யோ, நீங்க எல்லாம் சிலோட்டுக் குச்சியைத் தொலைத்து விட்டீர்கள் என கூறியது போது முழித்தார்கள். சும்மா இருப்பனா போய் மிஸ்ஸிடமும் புகார் செய்தபோது,தர்ம சங்கடமாய் எஸ் ஆனார்கள்.இப்படி நான் சின்ன வயதிலேயே ரொம்ப விவரமான ஆளு.அது எல்லாம் ஒன்னும் இல்லைங்க,எனக்கு மனதில் என்ன தோணுதோ,அல்லது என்ன நினைக்கின்றேனோ அதை பட்டு பட்டுன்னு,கிள்ளை மொழியில் கேக்கற ஆளு.இந்த படுக்கு படுக்குன்னு நான் பேசுற அழகுக்கே எங்க தெருவில் பெண் இரசிகர்கள் அதிகம்.அதிலும் குறிப்பாகத் திருமணம் ஆன பெண்கள் இருவர்,மூவராகச் சேர்ந்துகொண்டு என்னைக் கூப்பிட்டு அருகில் அமர வைத்து அடிக்கும் கும்மி இருக்கே, சொல்லி மாளாது, தெரிந்தே தெரியாமலோ, நானும் சரிக்குச் சரி பேசுவேன். விவரம் புரிந்த காலத்தில் இது எல்லாம் நினைவுக்கு வந்த போது வெட்கப்பட்டுச் சிரிப்புத்தான் வருது. தொலைக்காட்சி பொட்டிகள் இல்லாத காலத்தில் நாந்தான் அவர்களுக்கு பொழுது போக்கு.சமிபத்தில் ஒருமுறை நான் கருணாவை, அவள் கணவருடன் சந்தித்த போது, அவள் சிரித்துக் கொண்டு கேட்டாள், "என்ன சுதா சிலோட்டுக் குச்சி எல்லாம் பத்திரமான்னு?". நான் நெளிய,அவளும்,அவள் கணவரும் விழுந்து விழுந்து சிரித்தார்கள்(நல்ல ஜோடி)

நான் பிறக்கும் போது எனக்கு கேது திசை, ஏழாவது வயதில் எல்லாம் எனக்கு சுக்கிர திசை ஆரம்பம் ஆகிவிட்டது. 27 வயது வரை சுக்கிர திசைதான் இருந்தது. குட்டிச் சுக்கிரன் என்ன பண்ணுவார்ன்னு, நீங்க போய் வகுப்பறை வாத்தியார் பதிவில் படித்துக் கொள்ளுங்கள். அதிலும் களத்திரத்தில், பகை வீட்டில் இருக்கும் சுக்கிரன் என்ன,என்ன பண்ணுவார்ன்னு எழுதினா,அப்புறம் ஸ்ரீலஸ்ரீ.பித்தானந்தா போய்ப்,பித்தலாட்டனந்தாவா மாறிவிடுவார். இதுக்கு எல்லாம் பயப்படாதிங்க.இது மாதிரி எல்லாம் நடக்காம எங்க வீட்டுல எங்களைப் பொத்திப் பொத்தி வளர்த்தார்கள்.அதுனால தப்பித்தேன்.நான் நாலப்பு படிக்கும் போது முதலில் வாங்கிய தர்ம அடின்னு ஒரு பதிவு ஏற்கனவே போட்டுட்டேன்.அதுனாலா நான் எங்க வீட்டுல பெரியஅண்ணா கிட்ட இரண்டாவதா வாங்குன தர்ம அடிக் கதையைச் சொல்கின்றேன்.


நான் பதினென்னாம் முடிஞ்சு பன்னிரண்டாம் கிளாஸ் போறேன். அப்ப ஒரு நண்பன் சரோஜா தேவி(ஆபாச புத்தகம்)புஸ்தகம் ஒன்னு கொடுத்து, டேய் எங்க வீட்டுல வைச்சா மாட்டிக்குவேன், அதுனால உங்க வீட்டுல மறைச்சு வைச்சுறான்னு சொல்லிக் கொடுத்தான். எனக்கு முழுசா ஒன்னும் புரியல்லைன்னாலும், எதே படிக்கக் கூடாத புஸ்தகம் அதுன்னு புரிஞ்சுது, அப்படின்னா நம்ம ஆர்வம் கூடும் இல்லையா? அதுன்னால சரின்னு வாங்கி வைச்சேன். இருந்தாலும் பயம், மாட்டிக்குவேன்னு. அதுனால கொஞ்ச நேரத்துக்கு ஒரு தடவை புஸ்தகம் பத்திரமா இருக்கான்னு செக் பண்ணிக்குவேன். நான் குட்டி போட்ட பூனை மாதிரி சுத்துறதைப் பார்த்த என் நாலாவது அண்ணா,துப்பறியும் ஷெர்லாக் கணக்கா கண்டுபுச்சு, நாரதர் கணக்கா,பெரிய அண்ணாவிடம் போட்டுக் கொடுத்தான்.அப்பத்தாங்க நம்ம மாரோடேன்னா அண்ணா புட்பால் வேர்ல்டு கப்புல நிறைய கோல் எல்லாம் போட்டு தங்க சூ வாங்குனாரு. இந்த போட்டி எல்லாம் நான் பெரிய அண்ணா கூட உக்காந்து பார்த்தேன். அதுனால அதுல வர்ற சந்தோகம் எல்லாம் கேப்பேன். ஆனா இந்த நாரதர் அண்ணன், எங்கிட்ட புக் மாட்டுன விஷயத்தைச் சொல்லவில்லை. அடுத்த நாள் சாப்பிடும் போது போட்டார் பாருங்க ஒரு கோல் என் வயிற்றில், அம்மாஆஆஅ, எனக்கு பின்னால் இருந்த நூதன் ஸ்டவ் என் முதுகைக் காயப்படுத்தி இரத்தம் வந்தது. தொடர்ந்து மேன் ஆப் மேட்ச் அவார்டா தர்ம அடியும் கிடைத்தது. இதுல கொடுமை என்னன்னா கடைசி வரைக்கும் அந்த புஸ்தகத்தை நான் படிக்கவே இல்லை(என்ன கொடுமை சரவணா). எங்க வீட்டில் இருப்பவர்க்கு எதுக்கு அடி விழுதுன்னு புரியல்லை, ஆனா எதே தப்புப் பண்ணிவிட்டேன்னு புரிஞ்சுட்டாங்க. நான் பொய் சொன்னதுக்கு அடிச்சதா எங்க அண்ணா சொல்லி,வீட்டில் மானத்தைக் காப்பத்தினார். அப்ப வாங்கின உதைதான் இதுவரைக்கும் அது மாதிரி புத்தகத்தைப் பார்த்தா போது ஓடிப் போயிடுவேன்.(ஏண்டா ஏமாத்திறே அதுதான் சி.டி வந்துருச்சேன்னு, எல்லாம் கேக்கக்கூடாது). இதுதாங்க நான் இரண்டாவதா வாங்கின தர்ம அடி. இதுக்கு அப்புறம் நான் ஒரு தடவைதான் அடி வாங்கினேன். அதுக்கும் அப்புறம் நான் ரொம்ப சமர்த்தாயிட்டேன், அதுனால அடி வாங்க வில்லை.












நான் படித்த பள்ளி- தாராபுரம் அரசினர் மேல்னிலைப் பள்ளியின் முகப்புப் படம்.

நான் ஒன்பதாம் வகுப்பு படிக்கும் போது, எங்க ஸ்கூலில் ஒரு இலக்கிய மன்றக் கூட்டம் நடந்தது. பொதுவா இந்தக் கூட்டங்கள் எல்லாம் மாலை நாலு மணிக்கு ஆரம்பித்து ஆறு மணிக்கு முடியும், ஆனா அப்ப கூட்டத்தில் சிறப்புரை ஆற்ற வந்த பேராசிரியர். சிலம்பொலி.செல்லப்பா அவர்கள் சென்னை செல்ல வேண்டி இருப்பதால், மதியம் மூணு மணிக்கு ஆரம்பம்ன்னு சொல்லி,இரண்டரைக்கே வகுப்பில் இருந்து கிரவுண்டுக்கு போகச் சொல்லிவிட்டார்கள். எனக்கு எல்லாத் தப்பையும் சொல்லிக் கொடுக்கும் முரளி, (ஜயப்ப சாமி பதிவிலும், வெள்ளையங்கிரி பதிவிலும் இவன் போட்டா இருக்கும்) வாடா சினிமாக்குப் போகலாம் என்றான். நான் அதுவரை கிளாசுக்கு கட் அடித்துப் படத்திற்க்கு போனது இல்லை. நான் கட் அடிச்சுப் போகக்கூடாது என்று சொல்ல, அவனோ டேய் கிளாஸா போகுது, கூட்டம் தானே, அறுப்பானுக வாட என்றான். நானும் இரசினி இரசிகன் ஆனதால் அவர் பட ஆசையில் போய்விட்டேன். எங்க ஸ்கூலு மூலையில் இருக்குற கக்கூஸ் ரூமில் காம்பவுண்ட் சுவரில் ஒரு ஓட்டைஇருக்கும். அதனை முள்ளைப் போட்டு மூடி வைத்து இருப்பார்கள். அதை விலக்கி விட்டு,ஏஸ் ஆனேம். எனக்கும் ஏன் இந்த சுவர் மட்டும் உடைந்துள்ளது என்ற ரொம்ப நாள் சந்தோகம் விலகியது.டவுசரின் ஒரு பாக்கெட்டில் கம்பர்கட்டும்,ஜவ்வு முட்டாயும் போட்டு,இன்னேரு பாக்கெட்டில் மாங்காயும் வைச்சுக்கிட்டு படத்துக்குப் போனேம்.படம்: அலாவுதீனும் அற்புத விளக்கும். அங்கன போயி,,,,,,,,, இதன் தொடர்ச்சி வரும் திங்களன்று போடுகின்றேன். (வார விடுமுறைக்கு வாழ்த்துக்கள் ) நன்றி.